Skolioza
Skolioza idiopatyczna jest rozwojowym zniekształceniem kręgosłupa i tułowia, często mylnie określanym jako boczne skrzywienie kręgosłupa. W rzeczywistości charakter tego zniekształcenia jest trójwymiarowy i deformacja rozwija się we wszystkich trzech płaszczyznach.
Jak sama nazwa wskazuje, przyczyny skolioz idiopatycznych nie są do końca znane. Poszukuje się ich w obrębie samego narządu ruchu i w układzie nerwowym. W powstawaniu skolioz idiopatycznych podkreśla się również rolę czynników genetycznych. Wielu terapeutów manualnych i osteopatów upatruje przyczyn skoliozy w układzie trzewnym, inni natomiast widzą dużą rolę w zaburzeniach układu łańcuchów mięśniowo-powięziowych.
Taka mnogość teorii powstawania deformacji kręgosłupa wskazuje na wieloczynnikowe uwarunkowania powstawania skolioz idiopatycznych.
W terapii skolioz idiopatycznych stosowane są różne procedury lecznicze - operacyjne lub zachowawcze. Wybór odpowiedniej zależy m. in. od kąta skrzywienia, stopnia rotacji kręgów, wieku pacjenta w momencie zdiagnozowania skoliozy, sztywności kręgosłupa i stopnia skostnienia szkieletu. Zachowawcze leczenie skolioz obejmuje gorsetowanie i fizjoterapię.
W terapii dzieci z wadami postawy wykorzystuje najlepsze metody fizjoterapii oraz osteopatię. Każdy pacjent ze skoliozą jest traktowany indywidualnie i dla niego zostaje stworzony program terapii. Głównym założeniami proponowanej terapii jest likwidacja powstałych napięć i zaburzeń równowagi mięśniowo-powięziowej poprzez zabiegi osteopatyczne i terapię manualną oraz odbudowanie nowych nawyków ruchowych a przede wszystkim nauka trójwymiarowej korekcji skoliozy. Żadne ćwiczenia, nawet te wykonywane godzinę dziennie, nie dadzą efektu jeżeli dziecko zasiądzie przed komputerem w nieprawidłowy sposób na trzy godziny
W terapii dzieci ze skoliozą najważniejsze jest zatrzymanie progresji skrzywienia. Terapia może być stosowana samodzielnie lub jako wspomaganie gorsetowania.
Brak prawidłowej postawy ciała, to częsty problem pojawiający się u dzieci w okresie wzrostu. Warto wiedzieć, co może być oznaką nieprawidłowości, a w razie wątpliwości skonsultować je z fizjoterapeutą.
Na co powinni zwrócić uwagę rodzice
Rodzice sami mogą dokonać wstępnej oceny postawy dziecka. Poniżej niektóre niepokojące objawy, które mogą świadczyć o zaburzeniu postawy ciała.
- nadmiernie pogłębiona fizjologiczna kifoza, plecy wydają się okrągłe
- pogłębiona, wydłużona lordoza lędźwiowa, plecy wydają się wklęsłe
- klatka piersiowa zapadnięta lub zdeformowana
- głowa wysunięta ku przodowi
- spłaszczone plecy
- miednica pochylona do przodu
- uwypuklający się zbytnio brzuch
- barki ustawione na różnych poziomach
- odstająca łopatka
- w skłonie do przodu na plecach obserwuję nierówności (garb - wzniesienie po jednej stronie)
- nierówne wcięcia talii
- koślawość kości piętowej
- koślawość kolan
- szpotawość kolan
- obniżenie łuków wysklepienia stóp